Teorię płci można porównać z obrazem dużego starego drzewa o licznych o głębokich korzeniach. W rzeczywistości nie narodziła się ona dzisiaj, lecz stanowi punkt dojścia dla długiego i złożonego procesu rewolucji kulturalnej o wielodyscyplinarnych i odległych korzeniach. Teoria gender nie rozwinęła własnej, oryginalnej myśli, lecz raczej połączyła i przerobiła ideologiczne dzieła z przeszłości, pochodzące z myśli marksistowskiej i psychoanalitycznej oraz rewolucji feministycznej, seksualnej i kulturowej lat 50-tych i 70-tych. W praktyce decydującym krokiem w tym procesie była IV Międzynarodowa Konferencja ONZ w sprawie Kobiet, która odbyła się w 1995 r. w Pekinie. Od Pekinu "perspektywa płci " została w rzeczywistości potwierdzona globalną normą polityczną i wpisana do porządku obrad wszystkich głównych programów politycznych. W krótkim czasie"paradygmat płci" stał się zatem uniwersalnym priorytetem interwencji i etycznym imperatywem edukacji globalnej, przenikającym do każdej sfery: od polityki państwa po organizacje filantropijne i humanitarne, od szkół po uniwersytety, od przedsiębiorstw po świat sztuki, muzyki, kina i reklamy. Kluczową rolę w tym procesie manipulacji i narzucania kultury odgrywają potężne lobby LGBT oraz równie wpływowa organizacja pozarządowa (NGO) obecna w głównych instytucjach europejskich.